Ateş Semazenleri

Söz, incinin mercanla buluştuğu derinliktir. Yürek bir tahtırevan, sessizlik ve serinlik… Kalem ise son limanıdır deniz fenerlerinin. Nilüferler büyümüştür içinde her birinin… Usta şair Nurullah Genç’in bu kitabında, söz sahilinde umut savrulacak kum gibi… Şiir ise binbir yerinden çatlamıştır, tohum gibi… “Ateş Semazenleri”, kâğıtla kalemin umut, hüzün ve aşk dolu son dansıdır…

Benim değil o eski ateş semazenleri…
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri…
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların,
Rengi değişti sevda ikliminin, suların,
Geçmişini arayan o divane köprüler,
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer…
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil…
Gün batımına mahkûm umutlar benim değil…