Kelam Terimleri Sözlüğü

Temel İslâm ilimlerinden biri olan kelâm, II. (VIII.) yüzyıldan itibaren, kendine has mâna ve muhtevaya sahip kavramlar edinmeye başlamıştır. Başta Ebû Mansûr el-Mâtürîdî ve Ebü’l-Hasan el-Eş‘arî olmak üzere çeşitli kelâm âlimlerinin yürüttükleri çalışmalar neticesinde terimlerin sayısı artmış, diğer İslâm ilimleriyle birlikte bu disiplinin de terimlerini konu edinen eserler kaleme alınmıştır. Kelâm alanında telif edilen eserler içinde Seyyid Şerîf el-Cürcânî’nin et-Ta‘rîfât’ı ile Muhammed b. A‘lâ et-Tehânevî’nin Keşşâfü ıstılâhâti’l-fünûn’u en çok şöhret bulan kitaplardır.

Kelâm Terimleri Sözlüğü, kelâm alanına girdiği kabul edilen veya başka ilim ve disiplinlere ait olmakla birlikte kelâmı da ilgilendiren terimlerden meydana gelmiştir. Sözlükte kelimenin kök kalıbı ve mânasından hareketle terim anlamı verilmeye çalışılmış, muhtevanın kısaca tanıtılmasına önem verilmiş, farklı görüş ve bakış açıları varsa onlara da temas edilip tercih ve değerlendirmeler yapılmıştır.