Bediüzzaman Dede

“Bediüzzaman Dede, Bediüzzaman Dede!”

Çocuklar ona böyle seslenirlerdi.

O da onları görünce durur ve başlarını okşardı.

“Bana dua edin, çünkü siz günahsızsınız, duanız kabul olur” derdi.

Bediüzzaman Dede’nin hayatı ibadet, dua ve kitap yazmakla geçmişti.

Bir evi, bir ailesi ve çocukları olmamıştı.

Ama etrafındaki tüm çocuklar onun çocuğu olmuştu.

***

O sıradan bir insan değildi.

Çok zekiydi, çözemediği problem yoktu.

Hafızası çok güçlüydü, bir defa okuduğu şeyi anında ezberlerdi.

Çalışkandı, boş vakit geçirmez, at üzerinde bile kitap yazardı.

Mücadeleciydi, Birinci Dünya Savaşı’nda ülkesini savunmuştu.

Hayvanlara karşı şefkat doluydu, onları sever ve korurdu.

Dürüsttü, hiç yalan söylediği görülmemişti.

Nazik bir insandı, kimseyi kırmazdı.

O örnek bir insandı ve sevilen bir Üstad’dı.

Onu tanıdıkça siz de çok seveceksiniz.